De geest van Saïda (vervolg)
Het project van Imam Abdallah waarover ik de vorige keer schreef, wordt steeds belangrijker voor ons. Het heeft alles in zich waar mensen in nood steun door kunnen krijgen: een maaltijd, een luisterend oor, gratis healings van Abdallah indien gewenst, samenkomen om te bidden, geschillen uit te praten, en zo meer. Kortom: gehoord en gezien worden in je menselijke behoeftes.
Saïda heeft niet alleen een project opgezet hier in Karnak (wijk in Luxor) maar ook meer ten zuiden, richting Aswan, bij de stad Edfu in de buurt. Ze is daar met Abdallah als klein kind naar toe getrokken en heeft ook daar gedurende meer dan twintig jaar heel veel betekend voor mensen.
Eid, Imam Mohamed en ik waren onlangs uitgenodigd om hier te gaan kijken, natuurlijk samen met Imam Abdallah.
Saïda kwam uit een rijke familie en haar vader was getrouwd met vier vrouwen, wat hier nu niet meer gebruikelijk is. De familie bracht veel sociaal geëngageerde kinderen voort die op de een of andere manier allerlei hulpprojecten hebben opgezet, tot in Soedan en Maleisië.
We zijn erg onder de indruk van wat Saïda en haar familie allemaal bereikt hebben om mensen in nood te helpen. Saïda gaf ook gratis healings en was spiritueel zeer begaafd; dat konden we horen aan alle verhalen die ons verteld zijn. Later in haar leven heeft ze een moskee gebouwd in de bergen en daar ligt ze nu, in een aparte ruimte, begraven.
Het heeft ons allen diep geraakt haar graf te bezoeken en om op die plek te mogen zijn. Eid en ik voelen een sterke zielsverwantschap met deze mensen. Ook na haar dood zijn de mensen om Saïda heen doorgegaan met hulpprojecten, in haar oude huis en in een andere ruimte. Ze doen dat op dezelfde manier als hier in Luxor: met oudere vrijwilligers die Saïda goed gekend hebben en onder leiding van een man die Saïda daar geadopteerd heeft, net als ze deed met Abdallah in Luxor.
De energie van Saïda is nog overal goed te voelen en het is indrukwekkend om te zien hoe ze nog in ere wordt gehouden. Alles in haar oude huis is behouden gebleven en ook hier kunnen mensen samen komen en een maaltijd krijgen.
Voor ons voelt dit alles, de plek en deze lieve mensen, als een soort van thuiskomen, ook omdat we zien en voelen hoe al het werk met veel liefde en zorg gedaan word. Deze trip heeft ons dan ook in het hart geraakt… heel bijzonder!
We willen de projecten van Abdallah en zijn moeder Saïda dan ook graag nog meer ondersteunen.
De afgelopen maand (december 2020) is er dankzij jullie gulle gaven zo’n 1000 euro binnen gekomen. Van een deel hiervan is in Luxor de ruimte van Abdallah flink opgeknapt en opgefrist met nieuwe verf, en dat was hard nodig! Heel veel dank hiervoor.
Van een aantal bevriende sponsors begreep ik dat ze zich op afstand ook geraakt voelen en dat is fijn om te horen. Er is in deze tijd veel behoefte aan ondersteuning van de (aller)armsten en je bijdrage maakt een concreet en voelbaar verschil. Wil je meer informatie, dan kun je via de mail altijd contact met mij opnemen met vragen, opmerkingen of wat dan ook….